U podłoża lekomanii leży zazwyczaj samo leczenie. We współczesnym świecie człowiek mierzy się non stop z problemami natury fizycznej i psychicznej, a zmuszony jest do prezentowania się non stop w najlepszej formie. Próba osiągnięcia komfortu psychicznego podejmowana jest po linii najmniejszego oporu, czyli z wykorzystaniem farmakologii. Ból, niepokój czy zmęczenie zwalczane są za pomocą połykanych garściami pigułek. Najgorsze są leki, które rano budzą, a wieczorem uspokajają i usypiają. Konieczne jest przeciwstawianie się nadużywaniu leków, zwłaszcza tych dostępnych bez recepty, tj. środków przeciwbólowych czy uspokajających. Trzeba dla nich stworzyć alternatywę, którą mogą być zabiegi fizykoterapeutyczne, dobra dieta, muzykoterapia, joga, a czasami nawet tylko autosugestia. Paradoksalnie bardzo skutecznym środkiem walki z lekomanią jest stosowanie placebo, chociaż jest to tylko tymczasowe rozwiązanie. Dużym problemem w radzeniu sobie z zależnością lekową jest brak wiedzy odnośnie działania mechanizmów uzależnienia powstającego w tym wypadku.
Problem ma sam chory, które będzie się mierzył z realnymi trudnościami w normalnym funkcjonowaniu, ale problem mają też pracownicy służby zdrowia, którzy w większości są bezpodstawnie przekonani, że znają się na tym zagadnieniu. Pomijanym lub bagatelizowanym następstwem lekomanii jest zwykle postępująca degeneracja psychiczna i zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego. Zmienia się charakter człowieka, ma on problemy z pamięcią i nawet zmieniają się schematy jego myślenia. Co więcej, każdy lek ma działanie toksyczne, wiec z czasem można spodziewać się niewydolności wielonarządowej, zwłaszcza choroby i nerek oraz nieswoiste objawy ze strony układu nerwowego.
Ciężkie przypadki choroby są związane z dużą zależnością organizmu od leku, co objawia się psychiczną potrzebą jego przyjmowania i realnymi fizycznymi skutkami jego odstawienia, które określa się mianem zespołu abstynencji. Nagłe odstawienie leku może prowadzić nawet do śmierci. Dużym niebezpieczeństwem dla osoby przyjmującej pokaźne dawki leku przez długi czas jest wytworzenie się tolerancji organizmu na jego działanie. Konieczne jest w takich przypadkach przyjmowanie coraz większej dawki leku dla osiągnięcia tego samego efektu pożądanego. Nie dotyczy to oczywiście efektów ubocznych, które będą stale się potęgować. Zależność od leków wytwarza się u różnych osób w różnym tempie i wygląda to inaczej w stosunku do różnych leków. Dlatego właśnie przyjmowanie jakichkolwiek leków w sposób niekontrolowany jest bardzo niebezpieczne i należy tego unikać.